10 jaar geleden

Vandaag is het 10 jaar geleden dat jij geboren werd.

Ik lag nog half bij te komen van de narcose toen opa en oma je kwamen bewonderen. Ze stonden naast het bed toen jij binnen enkele seconde blauw kleurden. Ik had de ernst van de situatie niet echt in de gaten doordat ik nog niet helemaal helder was.

Oma renden (ja, ik hoor jou nu al schaterlachen zoals jij dat alleen kan en nee, ik heb oma daarvoor en daarna ook nooit zien rennen) de gang op in complete paniek. Gillend dat er hulp moest komen. Opa stond aan de grond genageld. Ze kwamen binnen rennen en namen je met bed en al mee. Oma ging achter je aan. Opa plofte op de stoel neer.

Een half uur later kwam de kinderarts aan het bed. Ze wisten niet wat er was gebeurt maar je deed het nu uitstekend. Je zuurstofgehalte was weer op pijl. Het grote genieten kon beginnen.

6 weken later lag je alweer in het ziekenhuis, je bleef blauw worden en je zuurstofgehalte in je bloed bleef maar dalen om daarna weer te herstellen. Iedere arts stond voor een raadsel. Jaar in jaar uit zag je artsen die geen idee hadden wat er aan de hand was met je, tot uiteindelijk de diagnose epilepsie viel.

Het had nu een naam maar daar schoot je niets mee op, daar was je heel stellig in. Je bent geen ziekte, je bent Zinsy.

Je wil niet moeten leven met beperkingen, je wilt niet anders zijn, je wilt niet rekening houden met risico's.

Niet kunnen komt bij jou niet voor, strijdlustig ga je aan de slag net zolang tot het je lukt. Of het nu zwemmen, fietsen of sporten is, je wilt normaal zijn. Als een arts je er op attendeert dat je wel risico's loopt ben je heel duidelijk.

Ik wil leven, dat houd in dat ik, datgene doe wat kinderen doen. Als ik veilig vanuit een kooitje moet kijken hoe zij het wel doen en ik niet, dan hoeft het van mij allemaal niet.

Mama, vind dat wel eens moeilijk maar ik gun het je om kind te zijn en neem de risico's daarom voor lief. Leven doe je voor meer dan 100%. Je grootste passie is acteren. Ook hierin liet je je niet remmen. Vol overgave schitterende je in twee films. Als mensen je vroegen hoe je het vond gaf je aan dat je het maken leuker vond dan het kijken naar het resultaat. Je bent een wijs kind, die weet waar het om draait in de wereld. Het maken van scherpe opmerkingen ten aanzien van mensen die op- en aanmerkingen hebben over je broertjes en zusje, heb je tot een kunst verheven.

Je grootste droom is dan ook een film maken, waarna iedereen die hem gezien heeft, zal beseffen dat we allemaal gelijk zijn of je nu bruin, arm, rijk, gehandicapt of ziek bent.

Weet je schat, ik heb er het volste vertrouwen in dat jij die film ooit gaat maken!

Gefeliciteerd lieve, stoere, dappere, grappige Zinsy, blijf vooral zoals je bent en als je de kans krijgt om mensen te leren net zo van het leven te genieten zoals jij dat doet, dan maak je de wereld een heel stuk mooier!