Ik ben opgevoed met het gegeven dat domme vragen niet bestaan, inmiddels 40 jaar verder, weet ik dat deze er absoluut wel zijn.
Zodra je gaat adopteren lijkt het, alsof een groep mensen, die je eerder nooit sprak of zag, opeens alle wijsheid in pacht heeft en deze met je wil delen.
Of je weet waar je aan begint, want laatst hebben ze een documentaire gezien waaruit bleek dat "deze" kinderen veel vaker met justitie in aanraking kwamen, of, je weet nu wat je hebt, je weet niet wat je in huis haalt.
Regelmatig stond ik dan op een vriendelijke wijze, terwijl het stoom uit mijn oren kwam, zulke mensen kordaat te woord.
Heel anders word het, op het moment, dat de kinderen er zijn. Naast dat je voor sommige mensen een ware attractie blijkt te zijn geworden, blijk je ook zonder dat je het wist getransformeerd te zijn in een wandelende Google pagina.
Ik heb er geen enkel probleem mee als mensen vragen hebben. Ik help graag mensen door vragen te beantwoorden, tijdens hun beslissing of adoptie bij hun past, want wat ben ik blij met mijn kanjers in mijn leven.
Waar ik wel moeite mee heb zijn domme vragen.
Vragen als wat kost hij nou, ben je niet bang dat ze terug gaan, hebben ze contact met de biologische moeder, "Oh zien ze jou dan wel als hun moeder", kon je zelf kiezen en met stip op één aan domme vragen staat toch wel," Toen hij niet helemaal goed bleek te zijn, kreeg je toen geld retour".
Deze vragen zijn dom en als ze dan ook nog eens in het bij zijn van de kinderen worden gesteld dan zijn ze niet alleen dom, maar ronduit idioot en kwetsend.
Eerst begon ik mij nog uitgebreid te verdedigen en uit te leggen dat je zoiets niet op deze wijze vraagt, in de hoop dat iemand er iets van leert. Na verloop van tijd kwam ik tot de conclusie dat dit niet werkt.
Voor al die mensen die toch graag antwoord willen hebben, mijn kinderen zijn onbetaalbaar, ik verwacht niet dat ze zich zullen vestigen in Amerika, maar als ze dat later willen, dan zal ik ze aan alle kanten steunen, ik ben absoluut hun moeder en ja, zo zien zij mij ook, ze komen enkel niet uit mijn buik.
Net zoals bij ieder kind zat er ook bij die van mij geen garantiebewijs waarmee je korting krijgt als "iets " ander werkt. En ja, het bleek allemaal anders te zijn dan verwacht, medisch gezien minder maar qua geluk zovele malen mooier dan ik ooit had kunnen bedenken.
Deze zes horen bij mij en als iemand daar een vraag over wil stellen dan sta ik daar altijd open voor. Geef jullie graag (op bijna alles) eerlijk en oprecht antwoord, bedenk alleen wel dat je de vraag uit interesse moet stellen, niet uit nieuwsgierigheid en probeer het niet in het bijzijn van de kinderen te doen, dan helpen we snel de domme vragen de wereld uit.
Reactie schrijven