Daar zitten we dan, in een prachtig restaurant, aan tafel met mensen die we 2 minuten geleden voor het eerst zagen. De sfeer is nog wat aftastend en de spanning of zijn buikmama wel of niet komt is voelbaar.
De volgende ochtend vertrekken we vroeg richting Fort Lauderdale. De plaats waar we de eerste weken met Joshua verbleven, nadat we hem in onze armen hadden mogen sluiten. Op het moment dat we de auto instappen is nog steeds onduidelijk of we daar zijn familie gaan zien
Wat was het een ongelooflijk mooie en bijzondere dag. Een dag die we nooit zullen vergeten en waar we vaak op terug zullen kijken.
Zo'n dag zorgt de volgende dag voor heel veel emoties, we besloten daar ons programma op aan te passen.
Die middag bleek het boodschappen doen te eindigen met een ontmoeting die ik nooit zal vergeten.
De vorige keer kon je lezen hoe de kinderen na 9 jaar eindelijk hun moeder in hun armen konden sluiten. Helaas hoort bij een ontmoeting als deze ook een afscheid. Je leest er alles over in dit blog.
Er was slecht weer voorspelt dus het eerste wat we die ochtend doen is langs Discovery Cove rijden om te kijken of we onze reservering kunnen verplaatsen. Dat kan en daarmee is er een plan b aangebroken voor die dag.
Na de ontmoeting met Joshua zijn zus rijden we naar huis, kletsen nog even na en gaan dan allemaal slapen. De laatste nacht dat we niet compleet zijn want aan de andere kant van de wereld stapt Djimon op het vliegtuig richting ons.
We werden wakker op een van mijn favoriete plekjes van de wereld. Zo uit bed het strand op, ontbijten op het strand in je pyjama. Terwijl we daar zitten zijn we ons allemaal bewust van het feit wat voor een speciale dag er op ons ligt te wachten.
Hier lees je hoe het verder ging.