Oud en nieuw, ik heb er om eerlijk te zijn nooit zoveel mee gehad.
Voor mij geen waslijst aan goede voornemens en terugblikken naar het afgelopen jaar, dat beperkte bij mij, zich niet tot de 31 december.
Uiteraard vier ik het wel altijd, want de kans om een feestje te vieren, laat ik niet aan mij voorbij gaan.
Het afgelopen jaar was moeilijk, een zweem van verdriet uitgesmeerd over 365 dagen. Nooit maar dan ook nooit, zal dat verdriet weg gaan maar ik wou er wel een ander plekje, voor vinden. Dat ging niet van de een op de andere dag en ik besloot dan ook, het alle tijd te geven, die het nodig had.
Ik las diverse boeken over het onderwerp maar niets sloot echt aan bij de situatie.
Werken is een absolute uitlaatklep voor mij. Mede daarom koos ik er voor om het traject Moms and business te volgen, bij Claire. Vanaf het eerste moment voelde het goed.
Dit ging niet alleen om business maar om het totaalpakket. Een super leuke groep bestaande uit heel verschillende vrouwen maar allemaal met hetzelfde doel. Alles kwam in een stroomversnelling.
Ik kan dan ook vol trots zeggen dat ik begin dit jaar nog een locatie open en dat is nog maar het begin van heel veel leuke dingen binnen mijn kinderopvangorganisatie.
Dat is echter niet het enige.
Ik ben er van overtuigd dat iedere situatie in je leven je iets leert. Zo ook het verlies van Jesiah.
Het is geen standaard verhaal, het zal hopelijk geen ander kind ooit nog overkomen maar het laat wel zien, dat iedereen zijn eigen verhaal heeft.
Iedereen is zo als hij is, door datgene wat hij heeft meegemaakt. De mooie en minder mooie dingen.
Vaak zien we enkel een beeld en maken we daar ons eigen verhaal bij. Hoe graag ik ook onbevooroordeeld wil zijn, ook ik plak etiketten.
Het was na een van de gesprekken met Claire, tussen 2 andere afspraken in, dat ik, totaal onverwachts, in gesprek kwam met een dakloze meneer (zie een van mijn vorige blogs). Wat hij mij zei was dat ene duwtje in de rug, dat ik nodig had, om datgene te gaan doen, wat al zo lang als een idee in mijn hoofd zat.
Inmiddels ben ik al weer een tijdje druk achter de schermen er mee bezig en de komende weken, zal ik jullie dan ook zeker al wat laten zien op instastories, om het vanaf februari met jullie te gaan delen.
Ik kan jullie zeggen dat het zo mooi om te doen is. Wat hoor ik een prachtige verhalen en wat ben ik dankbaar voor het vertrouwen dat mensen erin hebben.
Prachtige true color verhalen, gewoon zoals het is en juist dat gewone maakt het zo speciaal want iedereen heeft zijn eigen passie, zijn eigen motivatie, kortom zijn eigen verhaal.
Het was weer een gezellig feestje dit jaar met lieve vrienden.
Met een lach begonnen we aan 2018, een jaar wat nu al zoveel moois lijkt te gaan brengen. Een jaar waarin de jongste naar de basisschool gaat, de oudste examen doet, feestjes gevierd zullen worden, van zwemles, dansles, atletiek enz. , van lachen en huilen, waarin plannen werkelijkheid worden maar waar we bovenal gaan genieten met een hoofdletter G.
Heb ik toch een goed voornemen dit jaar ; )
Reactie schrijven