Ken je dat, dat je een vraag krijgt waarvan je in eerste instantie denkt "oh, dat is simpel", maar waar je uiteindelijk geen antwoord op kan geven, waar je, je volledig in kunt vinden.
Ik kreeg meerdere keren (eigenlijk best vaak) via een pb de vraag: Wat voor een moeder ben jij?
Als eerste schieten mij dan enkele steekwoorden te binnen zoals liefhebbend, zorgzaam, betrouwbaar enz. Die dekken de lading uiteraard totaal niet.
Bovengenoemde steekwoorden vertegenwoordigen de titel moeder uitstekend maar zeggen niets over mij, in de rol als moeder specifiek.
Normaal beantwoord ik vragen vrij snel en vragen die veelvuldig langskomen beantwoord ik via het blog. Deze vraag, die toch wel in de top tien van meest gestelde vragen staat, bleef ik echter systematisch ontwijken.
Zondagochtend terwijl de kinderen heerlijk aan het spelen zijn en de oudste twee nog slapen besluit ik, de vraag toch te beantwoorden.
Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kan heel makkelijk de feiten opsommen, ik ben een werkende moeder van 6 kinderen. 3 kinderen droeg ik in mijn buik, de andere 3 droeg ik in mijn hart voordat ik ze in mijn armen kon sluiten.
Daar kwam gelijk ook het "knelpunt" naar boven. Ik ben niet een soort mama, want met 6 totaal verschillende kinderen, in ook nog eens totaal verschillende leeftijden is er niet een soort "kunstje" dat ik uit de hoed moet toveren om hun te begeleiden naar het volwassen worden.
De ene heeft iemand nodig die op de remt trapt, de ander iemand die klappend, juichend en motiverend langs iedere horde staat.
Wel heb ik voor hun allemaal dezelfde droom: Word de mooiste versie van wie je bent en eigenlijk gun ik dat ieder kind.
Reactie schrijven