Hi Charlotte!
Vandaag stuitte ik op dit artikel op Linda Nieuws .
Ik kan er niets aan doen, maar toch wekken dit soort berichten altijd een soort "Nekharen Overeind" reactie bij mij op.
Uiteraard is het vreselijk dat dit voorkomt. Problemen met je kind zijn afschuwelijk, een nachtmerrie.
Maar waarom moet altijd de nadruk hierbij op adoptie liggen?
Er zijn helaas miljoenen moeders wereldwijd met problematische relaties met kinderen. Met miljoenen redenen hiervoor.
O.a. in de puberteit denk ik dat adoptie zeker een issue kan zijn. Dat ontken ik zeker niet en beangstigd mij natuurlijk ook.
Ik lees echter nooit in een artikel dat de biologische moeder van Willem Holleeder iets vindt, dan is het 'gewoon' de moeder van.
Dan is het feit dat een kind in de criminaliteit beland gewoon dikke vette pech.
Ik voel me geen adoptiemoeder.
Ik voel me moeder.
100%
Die toevallig niet The extra mile, maar 300 extra miles heeft moeten afleggen om moeder te kunnen worden.
Ik voel me echt een trotse moeder.
Trots op ons, trots op Bram en zeker mega trots op zijn geboortefamilie die bewust dit pad voor hem heeft gekozen.
Waarom is het dan zo, gevoelsmatig, dat je altijd onder een vergrootglas ligt op het moment dat er iets negatiefs gebeurd?
Dat adoptie vaak als reden wordt aangewezen als er iets misgaat? Dat het voelt alsof we ons moeten verdedigen?
Ik
ben zoals jij ook erg open over adoptie. Niet om de titel 'moeder' of 'kind' af te zwakken, maar ik zie het als een ere-titel.
Ik voel het niet als extra bagage, maar als extra waardevol.
Ik voel het niet als extra bagage, maar als extra waardevol.
Naast het feit dat ik moeder ben, niet in plaats van.
Het zou niet bij me opkomen om me ergens voor te stellen als de "adoptiemoeder" van Bram.
Het zou niet bij me opkomen om me ergens voor te stellen als de "adoptiemoeder" van Bram.
Of stel je voor dat iemand vraagt "is dat jouw zoon?" en je als antwoord geeft "nee, mijn adoptiezoon" Dat is toch raar?!
Het klinkt als een afzwakking in plaats van een versterking van het woord Moeder/ Vader of Kind.
Ik heb nooit een moeder horen praten over "Kijk! Daar is Oliver, mijn op de trap verwekte zoon. Hij staat naast Cleo, dat is mijn tijdens een vluggertje op de bank verwekte
dochter"
Of "Ik stel je even voor aan mijn ivf dochter?"
Waarom moet het woord adoptie op deze manier in de media erbij gezet worden?
Alsof negatieve ontwikkelingen onlosmakelijk verbonden zijn met de adoptie.
Wat vind jij daar nou van?
Stigma of ere-titel?
Ik ben benieuwd!
Liefs, Natas
Hi Natas,
Ik begrijp die nekhaar-reactie van je helemaal. Ongeveer twee weken stond er een artikel in de Telegraaf "adoptie-kind gestikt in auto".
Een afschuwelijk verhaal en ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat je, je kind kunt vergeten maar waarom moest er adoptie bijstaan.
Was het om het verhaal nog erger te maken, want die mensen hadden zo lang op "hun" kind gewacht en nu dit. Iemand schreef er een reactie over op internet. "Dat krijg je als het niet je eigen
vlees en bloed is".
Het liefste was ik langs gegaan om uit te leggen dat vlees en bloed niets zegt over hoe diep iemand in je hart zit.
Ik sprak mijn verbazing uit over het artikel aan mijn oudste "Waarom moet adoptie er voor gezet worden. Het is geen apart soort mens of zo. Als een hond in een auto stikt dan is het hond. Dan
staat er ook niet Labrador, of uit het asiel gehaalde hond".
Zijn reactie was dat het helemaal niet zo vreemd was. Bij iedere overval neemt de media ook de kans waar om te melden dat het een allochtoon betrof. Liefst nog uit welk land en dat terwijl die
jongere hoogstwaarschijnlijk al een zoveelste generatie is die in Nederland woont.
Hij heeft gelijk. We stoppen mensen graag in hokjes. Zijn ze niet autistisch, dan zijn ze wel een alleenstaande ouder of zoals bij onze kinderen geadopteerd.
Het liefste denk ik al die hokjes weg. Mijn kinderen zijn mijn kinderen. Ik voel mij evenveel moeder van de kinderen die ik op de wereld heb gezet, als de kinderen die in mijn hart werden
geboren.
Het is jammer dat adoptie en problemen in een adem worden genoemd.
Ja, die problemen zijn er absoluut. Ik zal de laatste zijn die dat ontkent. Ik ervaar ze vaak genoeg.
Die problemen zijn niet gerelateerd aan mijn kinderen maar aan de rugzak die ze bij zich dragen en die rugzak is bij ieder adoptie kind anders. Het enige wat ik kan doen is ze te begeleiden op
hun weg. Proberen om ze te helpen met moeilijke dingen uit die rugzak, er voor ze te zijn en die rugzak vol te proppen met mooie ervaringen.
Dat ik niet hun biologische moeder ben klopt, maar hun mama ben ik zeker. Een mama die is uitgekozen door een dappere moeder die mij het gunde om de liefde van haar kind in mijn leven te hebben.
Die titel adoptie moeder draag ik dan ook vol trots.
Ik was de gelukkige die deze kinderen in mijn leven kreeg en dat allemaal door adoptie.
Liefs
Charlotte
p.s het artikel werd naar een paar uur aangepast op de Telegraaf en het woord adoptie werd uit de titel verwijderd.
Reactie schrijven
nicole orriens (maandag, 11 juni 2018 13:38)
Ik ben wel benieuwd: wat vond je van het verhaal op zich in de Linda? Was het zinnig en informatief?
mieke | mieksmind (maandag, 11 juni 2018 19:18)
Dat vind ik inderdaad ook een beetje vreemd, net alsof een adoptie moeder een ander soort mama is? goed dat het erna is aangepast, wel te laat..
Blog & Beauty (maandag, 11 juni 2018 20:12)
Ik vind dat ook altijd zo raar, waarom er perse iets bij vernoemd moet zijn. Ik noem mezelf ook altijd mama en mijn dochter mijn kind. Ik plaats er geen IVF voor. Maakt dat het anders? Goed dat je hier over schrijft.
Zineb (dinsdag, 12 juni 2018 09:57)
Ik vind het ook maar apart. Je bent mama of je bent het niet. There is no in-between.
Esther (dinsdag, 12 juni 2018 21:25)
Helemaal met je eens. Ik denk dat ze dat vooral doen omdat het de lezer extra triggert en uitnodigt over de situatie te oordelen. Heel jammer!
Coco (dinsdag, 12 juni 2018 22:41)
"Dat is van mijn vluggertje en die andere is van de postbode!" Haha, stel je voor...
Nee het is niet grappig. En mensen mogen niet oordelen ook!
Je bent mama, en dat is veel meer waard dan alleen een titteltje.