Colombia...of toch de Filipijnen?

Jack en ik twijfelen al een tijdje tussen adoptie uit de Filipijnen of toch Colombia. Colombia was onze eerste keuze en eigenlijk ook de belangrijkste reden dat we kozen voor adoptiebureau Wereldkinderen, in plaats van een ander adoptiebureau.

Naar aanleiding van mijn blog over onze twijfel, werden meerdere lezersvragen gesteld. Want wat is eigenlijk het verschil tussen adoptie uit de Filipijnen en adoptie uit Colombia?

Wat is het verschil in achtergronden van de kinderen, de verblijfstijd, de leeftijden?

En hadden we intussen  al een keuze gemaakt?

Vandaag ga ik in op deze vragen!

Colombia vs de Filipijnen.

Adopteren uit de Filipijnen, adopteren uit Colombia.
Colombia vs de Filipijnen.

Een paar maanden geleden hadden Jack en ik een belafspraak met Wereldkinderen, waarin we informatie kregen over de landen waar we interesse in hadden: Thailand, de Filipijnen en Colombia.

 

De Filipijnen en Colombia bleven toen voor ons over.

Allebei prachtige landen, we werden van beide opties eigenlijk wel erg enthousiast!

Maar ja, we moesten 1 land kiezen.

 

Dus keken we nog eens naar alle informatie die we tot nu toe hadden gekregen over deze twee landen.

Achtergronden van de kinderen.

Achtergrond kinderen bij adoptie. Adopteren, Wereldkinderen, Reden afstand bij adoptie.
Achtergronden van de kinderen.

De achtergronden van de kinderen in Colombia en de Filipijnen komt grotendeels overeen, maar heeft ook wel weer wat verschillen.

 

Bij de Filipijnen komt medische problematiek wat vaker voor dan bij adoptie uit Colombia.

Ook worden kinderen daar vaak al heel jong in een kindertehuis geplaatst, terwijl het in Colombia vaker gaat om wat oudere, uit huis geplaatste kindjes. Die hebben dus vaak eerst een aantal jaren bij de biologische ouder(s) gewoond voor ze in een kindertehuis geplaatst werden.

Soms zitten kinderen in een pleeggezin in plaats van in een tehuis.

 

Drugsgebruik door biologische ouders en ontwikkelingsachterstanden komen in beide landen regelmatig voor. Er zal bij de matching overigens altijd uitgegaan worden van de special needs (en leeftijd) waarvan wij van tevoren hebben aangegeven er open voor te staan, dus zoals het in ons ouderdossier beschreven staat.

Wat betreft de kans op een sibling, is er weinig verschil tussen de landen. Het gaat vaker om plaatsingen voor 1 kindje, dan een plaatsing van 2 kindjes tegelijk.

 

Volgens adoptiebureau Wereldkinderen is de zorg in de kindertehuizen bij beide landen erg goed. 

In Colombia zijn een aantal particuliere kindertehuizen, waardoor de kwaliteit van de zorg en ondersteuning voor de kinderen nog wat hoger ligt.

Vaak krijgen kinderen daar zodra ze in het tehuis komen, al meteen hulp van een psycholoog of maatschappelijk werker, om zo de ontwikkeling te stimuleren en al aan eventuele trauma's te werken. Deze kindertehuizen werken samen met de Raad voor de Kinderbescherming in het land.

Bij beide landen komt er bij voorstel veel informatie over het kind en de achtergrond naar Nederland.

Het zijn dus vaak erg volledige dossiers.

 

Leeftijden.

Over verschil in leeftijden, kon Wereldkinderen ons vertellen dat in beide landen voor de gezonde baby'tjes en kinderen tot 2 jaar, gelukkig vaak wel ouders in het land zelf gevonden kunnen worden.

Dus moesten Jack en ik bij beide landen rekening houden met een voorstel van een kindje dat ouder is dan 2 jaar.

Ook hierbij geldt natuurlijk weer dat er bij de matching gekeken wordt naar welke leeftijden er in ons ouderdossier beschreven staan.

In geval van Jack en mij zal het dus een voorstel worden van een kindje tussen de 0-5 jaar - waarbij we er rekening mee houden dat het kindje waarschijnlijk 2-3 jaar of ouder is.

Zekerheid versus onzekerheid.

Zuid Amerika, Wereldkinderen, Adopteren uit Colombia
Colombia of de Filipijnen.

Een ander verschil tussen Colombia en de Filipijnen is dat de Filipijnen al jarenlang een stabiel contact is van Wereldkinderen. 

 

Hierdoor kun je uitgaan van een min of meer vaste wachttijd van 2-3 jaar, na opsturen van je dossier.

Met Colombia was ook altijd een goede samenwerking, maar er is de afgelopen jaren veel veranderd in het land, op gebied van adoptieprocedures.

De regels zijn strenger geworden, om misstanden uit het verleden in de toekomst te voorkomen.

Omdat nu alles pas weer aan het opstarten is, is adoptie uit Colombia dus ook erg onzeker qua wachttijd.

 

Verder is de voertaal in de Filipijnen Engels en in Colombia Spaans. 

Voor Colombia kiezen, betekent voor Jack en mij dus dat er de komende jaren Spaanse lessen gevolgd moeten worden.

De verblijfstijd is ook verschillend, 3 weken voor de Filipijnen en 9 voor Colombia.

Met een eigen bedrijf is dat dus ook wel iets om over na te denken.

 

Keuzes, keuzes, keuzes....

Adoptie, adopteren, keuzes maken.
Keuzes maken.

Voor Jack en mij werd het wel duidelijk dat adoptie uit de Filipijnen een aantal flinke voordelen had.

We hoefden niet op Spaanse les, we zouden maar 3 weken in het land hoeven te verblijven , we hadden een redelijke kans dat er 2 jaar na opsturen van ons dossier een match zou zijn omdat er altijd een stabiele samenwerking is geweest.

Dus rationeel gezien zou de Filipijnen misschien wel de "verstandige keuze" zijn.

 

Maar aan de andere kant, we voelden wel veel meer bij de Zuid-Amerikaanse cultuur dan bij de Aziatische cultuur. 

Misschien ook omdat voor ons het één bekender is dan de ander.

En die Spaanse les, die stond toch al langere tijd op de planning. Dus hadden we nu mooi een stok achter de deur.

En wat betreft die 9 weken in Colombia...ik zou het zeker geen straf vinden om ruim 2 maanden in zo'n mooi land te verblijven!

 

Het enige nadeel dat nog overbleef voor Colombia was de onzekerheid over wachttijden en het feit dat het in de Zuid-Amerikaanse landen allemaal wat trager verloopt.

En je nooit zekerheid hebt dat er niet opnieuw een wijziging in de regelgeving komt waardoor alles weer een tijd wordt stilgelegd.

Dus dat was een risico dat we dan zouden nemen.

Maar daar tegenover stond voor ons weer dat de adopties in Colombia nu erg onder toezicht staan en alles dubbel gecheckt wordt.

Dat vonden we wel een fijne gedachte.

 

Pfff, wat een onmogelijke keuze dit.

En wat maakt het eigenlijk nou echt uit dacht ik vaak, het land waar ons kindje vandaan komt.

Het is toch eigenlijk allemaal prima!

Maar ja, het is wel een keuze die nu door ons gemaakt moet worden...

We zijn er uit!

We hadden er best een tijdje voor nodig, Jack en ik, om de knoop door te hakken. Maar een paar weken geleden, tijdens een heerlijke vakantie in Zuid-Spanje, werd dan eindelijk (opnieuw) de knoop doorgehakt.

We gaan voor Colombia!

We blijven bij onze eerste keuze en bij het land waar we het meest bij "voelen". Op naar Spaanse les!

We hebben onze beslissing die vakantie meteen naar Wereldkinderen gemaild.

Binnenkort hebben we het intakegesprek al bij het adoptiebureau, waarna we ons dossier klaar kunnen gaan maken.

Wordt vervolgd dus!

 

Fijne zomer!

Liefs, Sophie

Reactie schrijven

Commentaren: 2
  • #1

    M (zondag, 11 augustus 2019 19:41)

    Mooie keuze �

  • #2

    Caroline (zondag, 17 mei 2020 16:19)

    Hey hoe ging jullie verhaal verder?