Ik had wel duizenden redenen waarom ik nee bleef zeggen maar er was maar één zin voor nodig om die nee in een ja om te zetten. Ik heb besloten dat ze het mag doen. Ze mag haar droom najagen, het is niet aan mij om daar een rem op te zetten.

Allereerst wil ik jullie bedanken voor alle lieve berichtjes die we mogen ontvangen met vragen, opmerkingen enz. Het is al weer een tijdje geleden dat ik een update over onze reis naar Amerika heb geplaatst. In dit blog zal ik delen wat we nu hebben geregeld en wie we gaan ontmoeten.

De tickets zijn geboekt. De buikmama's weten wanneer wij komen. Plannen om dromen uit te laten komen worden gemaakt. En we liepen tegen een onvoorzien probleem op. Je leest er alles over in dit blog.

Steeds vaker krijg ik vragen binnen over wat een open adoptie nou precies inhoud. Of het dan eigenlijk geen pleegzorg is en of de kinderen dan wel bij mij blijven. Waarom ik er voor koos en hoe de band is ontstaan met de buikmama's. Ik zal de komende tijd daar uitgebreid op ingaan.

Dat ik eigenwijs en koppig ben is geen geheim. Dat ik graag zelf de touwtjes in eigen handen houd en denk alles zelf te kunnen of moeten doen is dat ook niet. Het is niet dat ik denk de dingen beter te kunnen of weten maar het voelt veilig om op jezelf te moeten vertrouwen, je weet of iets wel of niet gebeurt en hoe het gebeurt. Daarnaast vind ik het simpelweg moeilijk om hulp te aanvaarden want direct popt er dan een stemmetje in mij op met de vraag 'Ben ik jou hulp wel waard'

Ik houd ervan als mensen rechtstreeks zijn, als ze er geen heel verhaal van maken maar to the point komen en zeggen wat ze eigenlijk willen zeggen. Eerlijk, oprecht en ja dat kan soms confronterend zijn maar dan weet je wel waar je aan toe bent. De mensen die mij goed kennen zullen mij dan ook nooit verpakt iets vertellen, ze weten dat ik kriebels krijg van mooie praatjes en een gruwelijke hekel heb aan leugens. Zoiets kan dan wel een eyeopener zijn.

De eerste week van het nieuwe jaar zit er al weer bijna op. Ik doe niet aan goede voornemens maar er zijn meer dan genoeg plannen gemaakt voor 2022. In dit blog zullen we de eerste plannen vast uit de doeken doen.

River heeft een doel of eigenlijk is het inmiddels al een missie geworden, ze wil naar Amerika. Ze wil haar oma zien, iets leuks doen met haar broers, gewoon rondlopen daar waar ze vandaan komt maar de allergrootste wens is toch wel pancakes eten met haar buikmama.

Election Day....een grote dag in Amerika. Misschien wel de belangrijkste in jaren. Vandaag ben ik in gedachten een beetje daar. Ik hou vandaag ook mijn hart vast. Voor de uitslag. Voor de gevolgen.

De eerste jaren stond Joshua helemaal niet stil bij het feit dat hij ook een biologische vader heeft. Toen het besef kwam dat er een man en een vrouw nodig zijn om een kindje op de wereld te zetten, veranderde dat. Zijn biologische moeder gaf niet veel over zijn vader prijs. Ik respecteerde dat maar begreep ook dat Joshua meer wou weten. Daarom beloofde ik hem in Amerika op zoek te gaan. Even leek het onmogelijk maar toen vonden we onverwachts heel veel antwoorden.