Hi Natas,
Je bent weer back in town na een heerlijke vakantie in de Sunshine State die jullie zo gegund was.
We spreken snel af om tijdens een lunch bij te kletsen want ik ben enorm benieuwd naar al je verhalen.
Zo'n reis het is toch een emotioneel ding. Terug zijn op de plek waar het allemaal begon. Mensen en plekken zien die zoveel herinneringen oproepen.
Ik vond het fantastisch maar ook best heftig.
Wat ik ook heftig vind maar iets totaal anders is, is de hoeveelheid cadeaus die in december over en weer gegeven worden.
Ik ben echt geen krent, je hoeft ook echt geen medelijden te hebben met mijn financiële situatie en ik vind geven enorm leuk maar als ik foto's voorbij zie komen op Instagram, Facebook en verhalen hoor op het schoolplein dan denk ik soms wel dat ik een krent ben.
Zodra Sinterklaas voet aan land heeft gezet, lijkt er naast een zwarte pietdiscussie ook een strijd losgebarsten.
Wie kan en geeft zijn kind het meest grote cadeau. Als ik al die foto's voorbij zie komen dan denk ik wel eens dat december de maand is van de "Wie is de leukste ouder-wedstrijd".
Waar die van mij 3 x hun schoen zetten en er dan iets kleins in vinden, zie ik complete spelcomputers in schoenen zitten.
Pakjesavond word niet 1 keer gevierd maar soms wel 8 keer.
Stapels cadeaus, stapelen zich op.
Ik wil en kan daar niet aan mee doen.
Als ik dan ook nog in de krant lees dat er met een groot gedeelte van het gekregen speelgoed niet gespeeld word, dan denk ik dat er echt iets mis gaat.
Met zes kinderen en inmiddels 2 x aanhang, is de stapel sowieso al groot maar ik beperk het wel.
Dit om het financieel leuk te houden maar vooral omdat ik het niet nodig vind.
Daarbij komt ook nog eens dat Djimon 5 december jarig is en Jeremiah 13 december. Daarna kunnen we in een ruk door naar de kerst waarbij er ook cadeautjes zijn vanuit Amerika.
Het lijkt inmiddels wel een oneindige stroom cadeautjes te worden die mijn huis in december overspoeld.
En is dat wel zo leuk voor een kind?
Heeft het daadwerkelijk zoveel echte wensen qua speelgoed?
Mijn kinderen niet.
Die wisten stuk voor stuk heel duidelijk wat ze graag zouden willen hebben.
Dat meest gewilde cadeau is er gekomen en de rest heb ik aangevuld met ervaringen.
Als ik terug kijk op het afgelopen jaar dan is dat waar ze het meest van genoten.
Niet nog meer speelgoed maar samen iets doen.
Daarnaast krijgen ze nuttige cadeaus. De oudste waren helemaal voor.
Zo kreeg Jeremiah zaalvoetbalschoenen. En ik kan je verzekeren die zijn een stuk specialer als je ze van je zus en haar vriend voor je verjaardag krijgt.
De kleintjes willen ook dingen aan de ander geven met kerst en dus zijn ze druk aan het knutselen geslagen.
Ze maken waardebonnen voor hun broers en zussen.
De bonnen variëren van samen een spel spelen dat jij mag kiezen tot we gaan samen koekjes bakken.
De voorpret die ze er nu al van hebben is geweldig.
Toch schiet door mijn hoofd als ze vertellen over alles wat iemand kreeg ("Mam, dat was echt mega-veel") of ik ze niet te kort doe.
Moet ik meegaan in die koopgekte?
Moet ik mee stapelen aan een steeds groter wordende speelgoedberg?
Zullen ze later denken, er waren kindjes die kregen veel meer?
Of zullen ze herinneren dat het bij feestjes vooral draait om oprechte aandacht voor elkaar?
Want dat laatste is wat ik ze vooral mee wil geven.
Lieve Natas,
Bram is jarig in November, dus eigenlijk is zijn verjaardag bij jullie het startschot van de feestperiode.
Ik ben enorm benieuwd (en trouwens ook naar hoe andere het doen) hoe jij het doet?
Ga je mee in de stroom die je min of meer opgedrongen word, of vaar je je eigen cadeautjes-koers?
Ik spreek je snel!
Liefs,
Charlotte
Hi Charlotte,
We zijn inderdaad weer terug. Jeetje, ook 4 weken vliegen om.
Het was een fantastische en bijzondere tijd. Ik praat je snel bij over al onze mooie belevenissen in Florida.
Tijdens de vakantie was Bram ook nog eens jarig. Hij werd 4 in november. Ik werd een dag na thuiskomst 40 en Arjan is op 5 december jarig.
Toen we aankwamen in Nederland, was de Sint al in het lang en nu staat de kerstboom al weer in de kamer.
Ik herken je verhaal dus volkomen. En het antwoord zal je niet verbazen. Ik vaar lekker mijn eigen koers, zoals eigenlijk met alles.
Ook op dit vlak is Social Media weleens ingewikkeld; constant word je met je neus gedrukt op dure, grote en luxe cadeaus.
Het lijkt een constante competitie wie het duurste cadeau onder de boom heeft.
Want als je jouw pasgeboren oogappeltje niet overspoelt met luxe en dure spullen, dan tel je eigenlijk toch niet echt mee.
Terwijl er veel mensen zijn die, heel eerlijk, het geld eigenlijk niet kunnen missen.
Daarom hou k zo ontzettend van de broer en zus cadeaus en waardebonnen die je beschrijft!
Niets is zo waardevol als tijd en aandacht, het klinkt cliché maar het is zo waar.
We proberen altijd iets bijzonders te geven, ook aan vrienden.
Zo gaf ik mijn beste vriendin een hotelovernachting in een stad naar keuze voor haar 40e verjaardag, zodat we samen er lekker uit zouden zijn om te shoppen en bij te kletsen. Het was heerlijk.
Vaak probeer ik een date of doe cadeautje te geven.
Ik geef graag een diner date, een bioscoop of theaterbezoek en een koffiedate cadeau, maar het valt niet mee.
Het zou fijn zijn, als het wat beter verdeeld zou zijn.
Onze verjaardag in november, Kerst in april en de Sint in augustus: het lijkt me veel handiger.
Vorig jaar hebben we hem een dierentuin gezinsabonnement cadeau gedaan voor zijn verjaardag.
In plaats van 1x iets uitpakken, hadden we hier elk weekend plezier van. Een top cadeau, want in de dierentuin is altijd iets anders te zien.
De ene keer was er een aapje geboren, de andere keer gingen de ijsberen zwemmen: er is altijd iets te beleven.
2 jaar terug hebben we met opa's, oma's, oom en tante samen 1 groot cadeau gedaan voor Brams verjaardag: een Wishbone bike waar hij (en wij) enorm veel plezier van hebben en die echt nog steeds onwijs gaaf is.
Dit jaar zijn we met z'n allen naar Disneyworld in Orlando gegaan.
Uiteraard ook een hele belevenis, die lastig te overtreffen is.
Vanuit Amerika krijgen we altijd cadeautjes opgestuurd, die zij overleggen met ons.
Super lief en heel fijn, op deze manier weten we zeker dat hij dingen krijgt waar hij echt iets aan heeft en waar hij ook graag mee speelt.
Of dingen die we hier niet of lastiger kunnen kopen. Zo hebben we voorgaande jaren naast speelgoed - heel fijne pyjama's - gekregen, onesies, waar hij heel lang heerlijk warm in geslapen heeft.
We overleggen ook wanneer we de cadeautjes geven, zo hebben we een aantal cadeaus achter de hand gehouden, voor speciale gelegenheden. Reuze handig - met bijvoorbeeld zindelijkheidstraining of na een prikje. Wnat hoe gek ik ook ben op Bram, ik ben geen voorstander van het strooien met cadeaus, zomaar.
Dat haalt het speciale er een beetje af.
Onze 40e en 4 e verjaardag hebben we hier nog niet gevierd. We zou het dan in het weekend voor Sinterklaas moeten doen.
Ik heb ervoor gekozen om straks als het zonnetje weer gaat schijnen, een fijn tuinfeestje te geven.
In het zonnetje met de barbecue aan. Dat leek me een veel leuker idee.
Bram vindt het vast niet erg als hij over een paar maanden extra in het zonnetje gezet wordt.
En zeg nou zelf, veertig en een half is toch ook hartstikke feestelijk?
Ik wens je een mooie week en heel veel liefs!
Tot gauw, Natas
Reactie schrijven