De afgelopen dagen kreeg ik heel vaak de vraag wat onze plannen zijn voor 2023.

Plannen hebben we zeker maar ik houd er niet krampachtig aan vast. Voor 2022 had ik ook allerlei plannen en die kwamen zeker niet allemaal tot uitvoering. Iets waar ik een paar jaar geleden nog flink mee gezeten zou hebben maar waarvan ik inmiddels denk 'het liep anders, de prioriteit lag bij andere zaken'.

Die prioriteit lag vooral bij de vermissing van hun buikmama en het overlijden van de moeder van Julius.

2 gebeurtenissen die een enorme impact hebben op een gezinsleven.

De een had een goede afloop maar bracht ook daarna veel onzekerheid met zich mee. Bij de ander was geen goede afloop mogelijk. Dood is dood. 

Dat wordt nooit meer anders. 

2022 zal het jaar zijn waarin de ommekeer kwam. Het jaar waarna het nooit meer hetzelfde werd.

Natuurlijk is het leven nog steeds prachtig maar nooit meer zoals het was, zoals het had kunnen zijn. 

Ze zal altijd onderdeel van ons gezin zijn.

 

Er komen in 2023 nog moeilijke momenten aan. Dingen waar ik enorm tegenop zie. Dingen die mij wakker kunnen laten liggen, die als ik er aan denk mij de adem kunnen benemen. Is het angst, wanhoop, frustratie, onzekerheid?

Daar ben ik zelf nog niet over uit maar ik probeer er vertrouwen in te hebben dat de dingen zo zullen lopen zoals het moet maar daar heb ik geen enkele invloed op. 

Pleegouder zijn is zoveel meer dan je in een cursus kunt leren, zoveel meer dan een pleegouder ooit kan delen, pleegouder zijn is een manier van leven. Een manier waarbij je ook voor een gedeelte geleefd wordt.

Dat gedeelte is nooit te delen, nooit uit te leggen maar het is het waard. Dat zijn woorden die vrijwel iedere pleegouder je zal zeggen. Het is het waard, het kind is altijd iedere struggle waard toch hoop ik dat er meer oog komt voor sommige zaken. Juist in het belang van kinderen. 

 

Het is niet kunnen veranderen aan zaken die in mijn ogen niet kloppen, niet lopen zoals ze moeten lopen vind ik lastig. Achterover leunen en niets doen is dan ook niet iets wat ik kan.

Mijn plannen voor 2023 liggen vooral op sociaal gebied. 

Ik houd van aanpakken, doorpakken. Geen oogkleppen op voor wat er fout gaat maar ook nooit uit het oog verliezen hoeveel er goed gaat. 

De wereld verandert razendsnel. Een kind 24 jaar geleden opvoeden is totaal anders als een kind nu opvoeden.

Gisteren sprak ik erover met de gemeente. Ik geloof in gelijke kansen voor ieder kind. Ik geloof in het belang van die eerste 1000 dagen. Ik geloof in aanpak op maat. Ik geloof dat te laat om iets te doen niet bestaat, wel in de hoogste tijd.

Hoe fijn was het dat er allemaal mensen aan tafel zaten die er hetzelfde over dachten. Die direct zeiden goed plan en afspraken daarover wilden maken.

2023 wil ik een jaar laten zijn van verbinding, niemand uit het oog verliezen. Een jaar waarin ik enorm veel wil gaan doen en nee, dat zijn geen dingen waaraan ik verdien maar wel waar mijn hart van gaat stralen.

Geld heb je nodig om te leven, om dingen te doen en zeker om naar Amerika te gaan. Ik zal dan ook flink sparen, hard werken enz. Ongelooflijk veel vragen krijg ik altijd over hoe ik de dingen doe. Hoe ik alle ballen hoog houd, hoe ik spaar, hoe ik werk en moederschap combineer, hoe houd ik het overzichtelijk, hoe plan ik, hoe kan ik studeren naast alles? Op al die vragen ga ik meer in het komende jaar.

Het is namelijk geen trucje dat ik alleen kan, iedereen kan het.

Ik plan om tijd over te kunnen houden en laat de planning los als het leven erom vraagt.

Hoe ik dan weer terug kom bij die planning en niet alles in het 100 loopt is niet ingewikkeld. Het is een kwestie van doen. Aan de hand van kleine voorbeelden zal ik het komende jaar alles laten zien.

 

Ook ga ik in 2023 beginnen met mijn praktijk voor rouw en verliesbegeleiding. Het zou nu een te lang stuk worden om helemaal uit te leggen wat ik daarmee precies ga doen maar daar kom ik zeker nog op terug.

In 2023 zal ik ook vaker gastspreker zijn over zowel ondernemerschap in combinatie met moederschap als hechting en pleegzorg en adoptie. De podcast gaat beginnen en dan is er nog alles wat ik in en om het huis wil doen in 2023.

De moestuin krijgt een andere opzet, de voorkant van het huis wordt aangepakt enz. Ook hierin neem ik jullie mee via Instagram. 

2023 zal het jaar zijn waarin ik 25 jaar bevriend ben met mijn beste vriendin. Een jubileum dat ik niet zo maar voorbij kan laten gaan en waarvoor ik inmiddels weet wat ik ga doen. Wat dat is laat ik volgende week vrijdag zien. 

Het zal ook het jaar zijn waarin we meer te weten komen over River haar ogen. Er staan al flink wat onderzoeken gepland.

Ik wil jullie ook meenemen in mijn zoektocht naar hoe het groener kan, hoe we minder kunnen verbruiken. De groenste van het land zal ik zeker niet worden maar iedere verandering is er één.

Een van de dingen waar ik echt naar uit kijk is de boeklancering van mijn eigen boek. Hoe mooi is het dat het dit jaar echt werkelijkheid zal zijn.

Als laatste voor mij misschien wel het meest ingewikkelde. Vaak krijg ik te horen 'Wat leg je de lat hoog voor jezelf', 'Echt aardig ben je niet voor jezelf', 'Zou je niet een keer zo voor je zelf moeten zorgen zoals je dat voor ieder ander doet'. Ze hebben natuurlijk allemaal ergens gelijk. Dat toegeven is al een dingetje maar er ook naar gaan handelen is weer een heel ander verhaal. 

Een van de biologische families zei 'Jij kunt je in iedereen inleven, soms lijk je wel een kameleon, alsof je echt weet hoe het is in een bende of op straat. Voor iedereen respect en begrip. Gun jezelf dat ook eens'.

Dat gaat het uitgangspunt voor mij zijn. Ik ga respect en begrip hebben voor mezelf. Klinkt simpel en vanzelfsprekend  maar voor mij begint het hierbij al met het feit dat ik dus niet compleet hoef te veranderen. Niet opeens allerlei me-time hoef in te plannen, geen zelfbewustzijns-cursus hoef te volgen of allerlei affirmaties hoef uit te spreken over hoeveel ik waard ben. Ik begin met het begrip dat ik simpelweg gelukkig ben als ik voor een ander kan zorgen, als ik mee kan helpen aan een oplossing voor een probleem. Dat is wie ik ben en dat is ok.

Die rest van liever zijn voor jezelf daar bedenk nog wel een keer iets.

2023 we zijn er helemaal klaar voor!