Het is klaar.
Althans, er zit een rem op, die kleding-tic van mij.
De sporen van de koopverslaving lopen als een rode draad door mijn kast.
Die kast is vol. Net als de maat.
Ik ga er wat aan doen.
1 druk op de knop.
Herken je dat?
Je hebt een rotdag.
Je pakt je telefoon, scrolt door je favoriete online shopjes en klik klik: het winkelmandje is weer vol.
Voor je het weet ben je weer honderd euro lichter, staan er weer dozen opgestapeld in de kast.
En dat alles binnen 2 minuten en 1 druk op de knop.
Ik ben er dus zo 1.
Maar niet alleen op slechte dagen.
Elke week is er wel iets dat aanleiding geeft om iets nieuws te kopen:
Iets te vieren. Een feestje. Een goede dag, een slechte dag. Salaris gestort. Sale. Pure verveling.
Er is altijd wel wat.
En eigenlijk is dat al heel erg lang zo.
Ik praat het nog goed ook.
Want ik werk er ook hard voor. Ik heb het verdient.
Deze kleur mistte ik nog.
En met deze nieuwe top kan ik nu echt die broek gaan dragen, anders blijft die maar liggen. Bla bla bla.
Kaartjesverzameling.
Regelmatig tref ik kledingstukken aan in mijn kast, die nog nooit gedragen zijn.
Zit net niet lekker, toch niet mijn kleur.
Vergeten te passen, pumps met te hoge hakken, te laat met terugsturen. Noem het maar op.
Wekelijks ligt er een briefje van de postbode op de mat, dat mijn buren weer de sjaak zijn, en zij weer voor externe opslag fungeren voor mijn koopwoede.
Er hangen veel kledingstukken ongedragen in de kast, met de kaartjes er nog aan.
En Het moet anders.
Schuldig.
Eerlijk is eerlijk, mijn "oude" kleding gooi ik nooit weg.
Wat ongedragen is, probeerde ik weleens te verkopen via marktplaats - of ik maakte er iemand anders blij mee.
Familie, vriendinnen.
Gedragen kleding gaat naar het goede doel.
De laatste tijd begint het echter steeds meer te irriteren.
Het fijne gevoel (ik geef het toe: hier ben ik schuldig aan!) dat ik krijg bij het openmaken van een doos met nieuwe kleding, voelt voor mij als een cadeautje.
Waarvan je zelf dan de rekening mag betalen, maar goed, dat mag de pret niet drukken.
Belachelijk.
Het feit dat er miljoenen mensen in armoede leven, terwijl ik waarschijnlijk een voltallig dameselftal aan een jaar lang nieuwe kleding kan helpen, zonder mijn kast uit te komen. Het is belachelijk.
De hoeveelheid net afgeknipte kaartjes in de prullenbak, het slaat nergens op.
En ik weet ook heus wel, dat als ik iets de afgelopen maanden niet heb gedragen, dit kledingstuk ook de volgende maanden gewoon stof blijft happen, in de kast, bij zijn lotgenootjes.
Ecologische voetafdruk.
Waar ik zelf nooit bij stil had gestaan, was het volgende:
Elke Nederlander koopt gemiddeld 20 tot 40 kledingstukken per jaar en zes paar schoenen per jaar.
De ecologische voetafdruk van de textielindustrie wordt steeds groter.
Dat blijkt onder meer uit een rapport van consulent McKinsey, waarin werd vastgesteld dat de fabricage van één kilogram kleding gemiddeld drieëntwintig kilogram broeikasgassen zal produceren.
Daarnaast worden kledingstukken de helft korter gebruikt, dan 15 jaar geleden.
Al met al een behoorlijke belasting voor onze planeet, waar ik nu ik moeder ben, toch meer bij stil sta dan vroeger.
Maar goed, ik ken mezelf...
Een "ik koop deze maand echt geen kleding" deal met mezelf, dat werkt niet.
Ik kan het niet.
Wat kan ik dan wel doen om een steentje bij te dragen?
Ik steek mijn kop eens niet in het zand, maar ik steek hem eens in mijn kast.
Ik ga op koopdieet.
Koopdieet.
Eh wat??
Ik heb besloten om wat bewuster om te gaan met kleding en met name met nieuwe aankopen.
Ik ga consuminderen. Ik wil echt bewuster omgaan met aankopen, maar het moet wel leuk blijven.
Anders ga ik het niet volhouden.
Het begon met de volgende afspraak met mezelf:
Past het me? Of past het bij me?
Door eens goed te kijken naar mijn kleding (met dank aan bijvoorbeeld de tips van Chiara van Indiaan in je kast, zie het blog dat ik hier eerder over schreef), kijk ik anders naar kleding.
Kritischer.
Voel ik mij hier happy in? Niet alleen past het me, maar past het bij me?
Kan ik het misschien leuk combineren met iets anders wat hier hangt?
Als het antwoord nee is, gaat het weg.
Mijn eerste gedachte was: "Oeh, best zonde. Als ik er maar geen spijt van krijg".
En wat blijkt, als het artikel wordt verkocht, krijg ik daar eigenlijk een hartstikke goed gevoel van. Bijna net zo leuk als kopen.
Zeker als de koper laat weten dat ze onwijs blij is met het artikel, en dat ze het met veel liefde gaat dragen.
Dubbel leuk!
En dan te bedenken dat dit wat oplevert in plaats van kost. Het wordt nog wat met mij.
Dus mijn jurken die ik 1 x naar een bruiloft heb gedragen.
Mijn te hoge hakken. Mijn toch iets te krappe rokje: alles gaat de verkoop in
En dat gaat verrassend makkelijk. Ik krijg er zo waar zelfs lol in!
Ruilen.
De volgende stap is het organiseren van een ruilavond. Natuurlijk hebben niet al mijn vriendinnen dezelfde maten. Maar ook tasjes, sjaals, accessoires, zonnebrillen en schoenen heb ik meer dan genoeg.
Veel meer dan genoeg, om precies te zijn.
Na de vakanties wil ik dus een avondje organiseren met wat vriendinnen, om met elkaar kleding te ruilen.
Lijkt me naast functioneel ook nog eens super gezellig.
Want het moet natuurlijk ook wel een beetje leuk blijven allemaal, en als het even kan, met wat gezelligheid en een glaasje wijn.
Net niet nieuw.
Tot slot: nieuw hoeft niet altijd nieuw te zijn.
Ik ben nog steeds dol op shoppen.
Maar dit hoeft niet te betekenen, dat alles nieuw moet zijn.
Kijk ook eens bij een leuke vintage shop.
Stap die hippe secondhand/ preloved/ vintage winkel eens in. Want de tijd dat de mottenballen je om de ogen vlogen zodra je binnenstapte, is echt wel voorbij.
En denk nou niet dat ik de tweedehands string van tante Teuntje tussen mijn billen heb zitten.....een zonnebril is ook een prima eerste stap om van je vintagefobie af te stappen.
Tips:
Realiseer je dit:
Als we in Nederland allemaal één kledingstuk minder zouden kopen, zou dit qua CO2-reductie hetzelfde effect hebben als dat alle inwoners van Rotterdam een jaar geen vlees zouden eten.
Bizar toch?
Milieu Centraal zette wat handige tips op een rijtje.
Ik deel ze graag met je:
1. Koop duurzamer en slimmer. Koop bijvoorbeeld een broek die minder snel slijt.
2. Kies voor een tijdloos design, zodat het product meerdere seizoenen meegaat.
3. Heb je een themafeestje? Huur dan de kleding in plaats van te kopen.
4. Upcycle je kleding. Maak van iets ouds iets nieuws.
5. Voorkom miskopen door in stijladvies te investeren.
6. Was kleding niet vaker dan nodig, dat voorkomt slijtage.
7. Gat in je kleding of een kapotte rits? Laat je kleding repareren.
8. Sluit alles ritssluitingen voordat je de kleding in de wasmachine gooit, zo voorkom je beschadigingen aan andere kledingstukken.
9. Gooi versleten kleding en schoenen in de kledingcontainer, zodat de producten gerecycled kunnen worden.
10. Organiseer een ruilavond. Geef draagbare kleding aan een ander.
En jij?
Ik ben super benieuwd naar jouw mening.
Ben jij bewust bezig met kleding of consuminderen?
Heb jij tips? Wat is jouw favoriete vintageshop of jouw beste tip?
En heb jij weleens een vintage pareltje gescoord of een ruilavond georganiseerd?
Ik ben benieuwd!
Liefs!
Natasja
Reactie schrijven
rikst (maandag, 01 juli 2019 14:22)
Ahhh.., een blog , van de freule , das mooi , das heel mooi , dacht al dat ze in zomerslaap was...
En over juwelen enzo , sjiek de friemel kleertjes , kleertjes onder de kleertjes , kan niet op..., of...toch wél ??
ik las het gemiddelde van aanschaf en gebruik .., blijk er VÉR onder te liggen , is dit erg ?? ik voel niets van schaamte , géne , of iets wat daar op lijkt ..
geloof me ; ik kan me niet herinneren ooit in- en voor de etalage van een juwelier gekeken te hebben .., heb ik niets mee..., de juwelier zal 0,0 aan me verdienen als ik de Jackpot win .. ( joepieieie..!) . vreemd ? , weet het niet , leuk bij anderen , zelf geen interesse.
wat ik wél interessant vind ; wie of wat bracht je op dit idee , dat het ook misschien wat minder kan , mag …., jijzelf ? of via een " bochtje " , dat je het constateerde bij een ander en toen ook even bij jezelf naar binnen keek , en dan niet in je kast , maar binnen in het lieve lijf , daar waar je zieltje zo schattig aandoenlijk bloot ligt te wezen , maar ook hele priemende oogjes blijkt te hebben die je ineens met de voetjes op de grond zet …. au ..!!
Anyway , zolang je een ander niet tekort doet , ga je gang , leef je uit , maar inderdaad , soms moet je jezelf even op je schouder tikken , ook niets mis mee.. , bewustwording , heet dat .. maar leuk stukje , ja , weer genoten , liefs !
Anne (maandag, 01 juli 2019 16:05)
Heerlijke blog!! Op deze manier lukt het vast! Ons huishouden haalt het gemiddelde ook niet - wij hebben allebei een kledingkast van 1 meter breed en that’s it. Daar ligt en hangt precies in wat we nodig hebben. Als we iets nieuws kopen gaat er iets ouds naar de kringloop of naar dressforsucces en pas als iets versleten is wordt het vervangen. Heerlijk om geen overtollige hoeveelheid textiel in huis te hebben! Enige nadeel is dat je niet een weekje kan vergeten om de was te doen en dat je altijd in je ondergoed staat te klussen ;-)
Chiara Spruit (maandag, 08 juli 2019 15:51)
Mooi eerlijk blog Natasja. Dank je wel!
eva (dinsdag, 20 augustus 2019 23:01)
leuk blog! herkenbaar..