Zo plotseling als het ziek zijn kwam opzetten, zo enorm lang duurt de nasleep van het ziek zijn.

Waar het eerst vooral de vermoeidheid was die alles overheersend was, blijken er nu toch wel meer restverschijnselen te zijn.

 

Ze is 16 en had een prima conditie toen ze ziek werd. Normaal kun je je ook nog wat slapjes en minder fit na een griepje voelen maar een paar dagen nadat je beter bent voel je je dan toch wel weer de oude.

Bij corona bleek dit een ander verhaal voor haar.

 

Moe, moeite met concentratie, vergeetachtig, nare dromen het waren de dingen die de eerste weken nadat ze beter was geworden overheersten.

Inmiddels is ze weer aan het werk bij haar vakantiewerk. Iets waar ze enorm van geniet.

Toch is ze nog zeker niet zoals ze was voordat ze corona kreeg.

Ze is snel vermoeid en krijgt bijvoorbeeld als ze een kort sprintje trekt om even snel over te steken haar hartslag niet snel terug op het normale level waardoor ze een rood hoofd heeft en er uit ziet alsof ze zojuist een marathon heeft gelopen.

 

De dromen zijn er iets minder frequent maar zijn er nog steeds en blijven eigenlijk hetzelfde qua verhaallijn.

Alles zal moeten slijten met de tijd en sommige dingen zullen moeten terugkomen.

Toch zijn er ook dingen waar hulp van buitenaf bij nodig is.

 

Kyana heeft vreselijke pijn aan haar keel gehad toen ze zo ziek was. Die keelpijn was volgens haar met niets te vergelijken. Op een gegeven moment kon ze door die extreme pijn simpelweg niet drinken. Het deed teveel pijn.

Puur op haar angst om opgenomen te worden in het ziekenhuis beet ze zich door de pijn heen en nam af en toe een slokje, net voldoende om niet uit te drogen.

Die pijn is er niet meer maar ze heeft nog steeds het gevoel dat er een blokkade in haar keel zit waardoor ze moeilijk kan slikken.

Met eten gaat dit wel goed, 9 van de 10 keer maar met drinken heeft ze veel moeite. Als ze geen hele kleine slokjes neemt (dan moet je echt denken aan 200 slokjes voordat een waterglas leeg is) verslikt ze zich en komt ze niet uit de hoestbui die ontstaat.

Het werd dus tijd voor hulp daarbij. 

Vanaf volgende week zal ze logopedie hebben om haar hierbij te helpen. Voor de praktijk waar ze terecht komt is ze de eerste post-covid patiënt maar ze zijn goed op de hoogte van de problematiek en natuurlijk behandelen ze vaker mensen met slikproblemen.

We gaan er dan ook vanuit dat dit tot verbetering voor haar gaat zorgen.

 

Vaak krijgen we de vraag hoe ze het nu ervaart dat er een tweedeling is in Nederland van mensen die angst hebben voor het virus en mensen die denken dat het allemaal wel meevalt.

Ze deelde haar verhaal toen ze ziek werd om te laten zien dat het iedereen kan overkomen. Ze wist daarbij natuurlijk niet van tevoren wat ze op zich afriep. Heel veel lieve berichtjes maar ook een bak kritiek en commentaar die er niet om loog.

Mensen die beweren dat het hele virus niet bestaat of mensen die schreven dat het nou eenmaal een natuurlijke selectie is van de zwakkeren die hierdoor zullen afvallen.

Beide zijn ronduit kwetsend. Ze vroeg zich terecht af of mensen dat ook aan iemand zouden schrijven met een andere ziekte. Waarom zou je iemand zijn ziek zijn in twijfel trekken en hoe vreemd is het om eigenlijk tussen de regels door te schrijven dat sommige mensen nu eenmaal moeten accepteren dat het leven voor hen misschien hier stopt want ze zullen wel zwak qua gezondheid zijn anders waren ze nooit zo ziek geworden van een simpel virus.

 

Toch was dat achteraf gezien niet wat haar het meeste heeft geraakt. Ze vond het vooral moeilijk om te lezen en te horen dat mensen mij een slechte moeder vonden doordat ze afgezonderd lag van de rest van het gezin.

Ze zou het zelf namelijk niet anders gewild hebben. Het gaf haar het gevoel dat ze mij moest verdedigen terwijl ze daar de kracht niet voor had en het iets is waar geen kind zich ooit druk over zou moeten maken.

Natuurlijk vond ik die reacties ook niet leuk maar ik kon ze relativeren en wist hoe het precies zat en dat dit nu eenmaal de beste of eigenlijk de enige oplossing was. Dat het haar zo aangreep en dat het haar nog steeds dwars zit dat mensen een verkeerd beeld hebben bij de situatie die er toen was, doet mij verdriet.

Het was een obstakel dat niet nodig was geweest en hoogstwaarschijnlijk er niet was geweest als wij er niet mee naar buiten waren getreden.

Toch is ze ondanks dat blij dat ze het heeft gedaan. Het heeft haar namelijk ook gesteund, niet alleen de vele lieve berichtjes, en kaartjes maar ook de herkenning met lotgenoten.

Bovenal is ze blij dat ze door haar delen toch enkele mensen heeft laten zien dat het geen simpel griepje is, dat het niet iets is waar je geen rekening mee moet houden.

 

Eerst was er het idee dat iemand die het gehad had het nooit meer zou kunnen krijgen. Nu blijkt dat dat wel kan en dat boezemt haar best wel angst in want hoe zal een volgende keer verlopen. Beland ze dan wel op de IC of zal ze er juist weinig last van hebben?

Natuurlijk doen wij zoveel mogelijk om het te voorkomen.

 

Veel mensen vragen ook wat zij van mondkapjes vind en hoe ze denkt over reizen.

Ze wil niet dat meisje zijn dat met een belerend vingertje wijst. 

Ze wil niet dat meisje zijn dat denkt het beter te weten.

Ze wil niet dat meisje zijn dat iemand zijn leuke tijd vergalt.

Ze wil niet dat meisje zijn dat zegt dat je niets meer mag doen.

Ze wil niet dat meisje zijn dat afkeurt dat een ander van zijn vakantie geniet aan de andere kant van de wereld.

Ze wil niet dat meisje zijn dat angstig door het leven gaat.

Ze wil niet dat meisje zijn die je beperkt te genieten van je leven zoals jij dat wil.

Maar ze wil ook heel graag niet dat meisje zijn dat corona voor de tweede keer kreeg.

 

Daarom hoopt ze dat iedereen zijn of haar gezonde verstand gebruikt en geniet van alles wat mogelijk is maar wel rekening houdt dat het virus er nog steeds is en nog altijd slachtoffers maakt.

Niemand wil dat hij of een van de mensen die hem lief is, een van de volgende slachtoffers is, als we dat in ons hoofd  en hart houden dan komen we vast een heel eind, zegt ze.

 

Hier lees je de eerdere blogs over corona: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14